Szczepienia to najskuteczniejszy lek zapobiegający chorobom wywoływanym przez wirusy. Szczepionki działają w celu budowania odporności układu odpornościowego organizmu na infekcje wirusowe. Obecnie istnieją różne szczepionki, które mogą zapobiegać różnym niebezpiecznym chorobom. Jednak wszystko zaczęło się od odkrycia pierwszej szczepionki, której udało się wykorzenić ospę prawdziwą lub ospę prawdziwą.
Krótka historia odkrycia szczepionki przeciwko ospie
Szczepionka przeciwko ospie jest pierwszą szczepionką, której udało się zapewnić ochronę organizmu przed chorobotwórczymi infekcjami wirusowymi. Ta szczepionka została wynaleziona przez angielskiego lekarza Edwarda Jennera w 1776 roku.
W historii szczepionek koncepcja szczepień została znaleziona na podstawie trwającej epidemii ospy krowiej.
Jak napisano w artykule Szczepionka przeciw ospie: dobra, zła i brzydka, dr. Jenner przeprowadził eksperymenty na kilku osobach za pomocą wirusa ospy krowiej (krowianka) w celu zapewnienia działania immunologicznego przeciwko zakażeniu wirusem ospy wietrznej wywołującym ospę (ospa).
Z wyników eksperymentu wynika, że 13 osób zarażonych ospą krowiankową miało później odporność na ospę prawdziwą. Odkrycie dr. Jenner został następnie wykorzystany jako podstawa do badań nad stworzeniem szczepionki przeciwko ospie.
Zastosowania i dawki szczepionki przeciwko ospie
Inne szczepionki składają się z atenuowanych składników genetycznych wirusów chorobotwórczych. Jednak szczepionka przeciwko ospie jest wykonana z wirusa krowianki, wirusa, który nadal należy do tej samej rodziny co wirus ospy, ale jest mniej niebezpieczny.
Obecnie szczepionka na ospę prawdziwą znana jest jako szczepionka drugiej generacji, a mianowicie ACAM2000. Ta szczepionka zawiera żywego wirusa, dlatego należy stosować szczepionkę ostrożnie, aby nie spowodować przeniesienia choroby przez wirusa.
Sposób działania szczepionki polega na tym, aby twój układ odpornościowy zbudował obronę przed wirusem ospy. Kiedy wirus ospy wnika i próbuje zainfekować organizm, układ odpornościowy może natychmiast zablokować wirusowi niszczenie zdrowych komórek w ciele.
Skuteczność tej szczepionki w zapobieganiu zakażeniu wirusem ospy wietrznej sięga 95 proc. Nawet szczepionka jest również dość skuteczna w ograniczaniu infekcji, jeśli zostanie podana w ciągu kilku dni po narażeniu osoby na wirusa ospy wietrznej.
Jedna dawka szczepionki zostanie wstrzyknięta przy użyciu specjalnej techniki wstrzykiwania. Według CDC szczepionka przeciwko ospie może skutecznie zapewnić ochronę przez 3 do 5 lat.
Po tym czasie zdolność ochronna szczepionki będzie się powoli zmniejszać, więc musisz dostać Wzmacniacz lub szczepienie uzupełniające.
Dlaczego potrzebujesz szczepionki przeciwko ospie?
Szczepionka przeciw ospie może zahamować lub nawet zatrzymać przenoszenie tej choroby. Chociaż przeniesienie ospy nie jest tak łatwe jak ospa wietrzna, ryzyko przeniesienia jest bardzo wysokie u osób, które często wchodzą w interakcje i mają bliski kontakt z chorymi.
Fizyczny kontakt z ranami skóry wywołanymi przez ospę może bezpośrednio przenosić tę chorobę. Podobnie z narażeniem na kropelki śluzu uwalniane, gdy ludzie z ospą kichają i kaszlą.
Sukcesem szczepionki przeciwko ospie jest nie tylko powstrzymanie infekcji wirusowej w organizmie, ale także całkowite wyeliminowanie obecności tej choroby.
Szczepienia przeciwko ospie przeprowadzone od końca XVIII wieku do końca XX wieku zdołały powstrzymać rozprzestrzenianie się i wyeliminować ospę we wszystkich częściach świata. Ostatni przypadek ospy stwierdzono w Kongo w 1977 roku.
Czy nadal potrzebujesz tej szczepionki?
Po oficjalnym uznaniu przez Światową Organizację Zdrowia za wymarłą w 1980 r. ospa prawdziwa (ospa) wywołane przez wirusa ospy wietrznej nie znaleziono już w przypadkach.
Programy szczepień przeciwko ospie nie są już priorytetem, więc szczepionki są obecnie prawie niemożliwe do zdobycia. Wirus jest następnie wykorzystywany do badań medycznych.
Jednak czujność przeciwko ospie wzrosła ponownie po groźbie i terrorze związanym z użyciem wirusa ospy jako broni biologicznej.
Raport z The Lancet, w 2002 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Szczepień (ACIP) ponownie dodał do dostawy szczepionki przeciwko ospie w oczekiwaniu na powtórną epidemię tej choroby.
Skutki uboczne szczepionki przeciwko ospie
Każdy produkt medyczny zawsze ma skutki uboczne. Chociaż jest zrobiona z żywego wirusa, skutki uboczne szczepionki nie są poważne.
Często występującymi efektami ubocznymi są zwykle gorączka, zaczerwienienie skóry i obrzęk w obszarze skóry, w który został wstrzyknięty. Ponadto niewielki odsetek osób doświadcza również czerwonych wysypek wokół miejsca wstrzyknięcia.
Tymczasem, według FDA, poważne skutki uboczne, które mogą wynikać ze stosowania tej szczepionki, mogą obejmować ryzyko zapalenia i obrzęku komórek serca, a także chorób takich jak zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie osierdzia.
Grupy osób z pewnymi schorzeniami mogą wykazywać reakcje na skutki uboczne szczepionki, które są dość niebezpieczne.
W tym celu musisz wiedzieć, kto powinien otrzymać tę szczepionkę przeciwko ospie, a kto powinien najpierw unikać szczepienia.
Kto musi otrzymać tę szczepionkę?
Kiedy nie ma epidemii ospy, grupy osób, które powinny otrzymać szczepionkę, to:
- Pracownicy laboratorium zaangażowani w badania z wykorzystaniem wirusa ospy wietrznej.
- Pracownicy muszą otrzymać szczepionkę przypominającą w ciągu najbliższych 3 lat.
Ponadto kilka innych grup, które są zalecane do udziału w programie szczepień przeciwko ospie podczas wybuchu epidemii, to:
- Każdy, kto ma bezpośredni kontakt z osobą zarażoną ospą.
- Dzieci poniżej 13 roku życia, które nigdy nie chorowały na ospę wietrzną.
- Dorośli, którzy nigdy nie byli zaszczepieni lub nigdy nie chorowali na ospę.
- Nawet jeśli wcześniej chorowałeś na ospę prawdziwą, nadal możesz się zaszczepić, aby zwiększyć swoją odporność na tę chorobę.
Kto nie powinien otrzymać szczepionki przeciwko ospie?
Wszystkim chorym nie zaleca się szczepienia przeciwko ospie. Najpierw musisz poczekać, aż wyzdrowiejesz, potem możesz się zaszczepić.
Poniżej znajduje się lista osób, które nie mogą otrzymać szczepionki:
- Kobiety w ciąży, ponieważ do tej pory nie są znane żadne skutki uboczne tej szczepionki u kobiet w ciąży na ich dzieci.
- Osoby uczulone na żelatynę. Istnieją jednak już dostępne szczepionki składające się ze składników szczepionek niezawierających żelatyny.
- Osoby z zaburzeniami układu odpornościowego.
- Osoby, które niedawno otrzymały wysokie dawki sterydów.
- Osoby leczone na raka za pomocą promieni rentgenowskich, leków i chemioterapii.
- Osoby, które niedawno przeszły transfuzję krwi lub otrzymały produkty związane z krwią. Osoba może otrzymać szczepionkę dopiero 5 miesięcy po wykonaniu transfuzji krwi lub otrzymaniu produktów związanych z krwią.
Zawroty głowy po zostaniu rodzicem?
Dołącz do społeczności rodziców i znajdź historie od innych rodziców. Nie jesteś sam!
