Prawie wszystkie kobiety doświadczyły zespołu napięcia przedmiesiączkowego lub zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Ten stan charakteryzuje się nastrój zmiana, skurcze żołądka, lekko opuchnięte piersi, aż do osłabienia ciała. Niestety, nie ma jednego konkretnego leku, który może działać w leczeniu różnych objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego u wszystkich kobiet.
Twoje opcje leczenia będą oparte na twoich objawach i jak poważne są skutki uboczne leku. Jeśli przepisano Ci leki na PMS, możesz zostać poproszony o odnotowanie zmian w objawach, abyś wiedział, jak skuteczne są dla Ciebie. Jeśli leczenie nie złagodzi objawów, może zostać przepisana alternatywa. Możesz użyć tych leków na receptę, aby złagodzić objawy PMS. Oto lekarstwa na PMS, które musisz znać.
Jakie są leki na PMS?
1. Środki przeciwbólowe
Środki przeciwbólowe, w tym paracetamol i niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen i aspiryna, można kupić bez recepty. Leki te mogą zmniejszyć niektóre bolesne objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego, takie jak skurcze żołądka, bóle głowy oraz bóle mięśni i stawów.
W celu prawidłowego stosowania tego leku należy zapytać lekarza o dawkowanie i instrukcję stosowania oraz zapoznać się z informacjami na opakowaniu leku. Dzieci poniżej 16 roku życia nie powinny przyjmować aspiryny, a osoby z astmą nie powinny przyjmować ibuprofenu.
2. Pigułki antykoncepcyjne
Tabletki antykoncepcyjne lub antykoncepcja mogą również pomóc złagodzić odczuwany ból menstruacyjny. Lek ten rozrzedza wyściółkę macicy, a także zmniejsza ilość związków prostaglandyn uwalnianych przez organizm. Kiedy wyściółka macicy przerzedza się, mięśnie nie muszą kurczyć się tak bardzo podczas menstruacji, co skutkuje mniejszym bólem menstruacyjnym.
Pigułka antykoncepcyjna może również pomóc złagodzić objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego u niektórych kobiet, zapobiegając owulacji. Jednak nie wszystkie kobiety nadają się do stosowania pigułki antykoncepcyjnej jako lekarstwa na PMS. W rzeczywistości może powodować u nich skutki uboczne podobne do objawów PMS, takie jak tkliwość piersi lub tkliwość piersi nastrój co jest łatwe do zmiany.
3. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
Serotonina jest neuroprzekaźnikiem związanym z uczuciem zdrowia i szczęścia. U osób z depresją produkcja serotoniny jest niska. SSRI mogą być najskuteczniejszym sposobem leczenia w przypadku ciężkiego PMS lub PMDD.
Leki SSRI, takie jak citalopram, fluoksetyna i sertralina, są lekami przeciwdepresyjnymi, które można przyjmować codziennie w celu złagodzenia zmęczenia, głodu, zaburzeń snu i poważnej depresji. SSRI działają poprzez blokowanie ponownego wchłaniania serotoniny przez komórki nerwowe. Powoduje to wzrost stężenia serotoniny, co może się poprawić nastrój.
Jednak SSRI mogą mieć również negatywne skutki uboczne, które mogą przewyższać korzyści. Na przykład nudności, bezsenność, bóle głowy i utrata popędu seksualnego. Zawsze skonsultuj stosowanie leków na tę chorobę przenoszoną drogą płciową z lekarzem.
5. Analogi hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH)
Analogi hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH) to syntetyczne hormony, które powodują „przejściową menopauzę” i zatrzymują miesiączkę poprzez blokowanie produkcji estrogenu i progesteronu. Ten hormon podaje się we wstrzyknięciu. Analogi GnRH powinny być podawane kobietom z ciężkim PMS tylko wtedy, gdy wszystkie inne metody leczenia zawiodły.
Analogi GnRH często mają skutki uboczne, takie jak: uderzenia gorąca, suchość pochwy, zmniejszony popęd płciowy i osteoporoza.
Analogi GnRH można przyjmować tylko do sześciu miesięcy. W przypadku spożycia dłużej niż sześć miesięcy zaleca się stosowanie terapii hormonalnej ( hormonalna terapia zastępcza lub HRT) w celu zmniejszenia powikłań menopauzalnych, takich jak osteoporoza.
