Nieznane przyczyny anoreksji

Anoreksja pochodzi z greki, co oznacza utratę apetytu, a nervosa pochodzi z łacińskiego słowa oznaczającego zaburzenie układu nerwowego. Tak więc po prostu jadłowstręt psychiczny jest zaburzeniem nerwowym, które powoduje, że osoba traci apetyt. Przyczyna jadłowstrętu psychicznego u pacjentki jest dość trudna do ustalenia, ponieważ istnieje wiele czynników. Jednak wielu uważa, że ​​nadmierne uczucie niepokoju może być jedną z przyczyn jadłowstrętu psychicznego. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz wyjaśnienie poniżej.

Objawy jadłowstrętu psychicznego

W oparciu o przewodnik po Diagnostycznej Klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych (PPDGJ) istnieje kilka kryteriów, które pozwalają stwierdzić, że ktoś ma anoreksję. Cechą charakterystyczną jest celowe, ciągłe i dość ekstremalne odchudzanie. Jednak, aby uzyskać jednoznaczną diagnozę, pacjent musi spełniać następujące kryteria.

1. Waga jest zawsze mniejsza

Waga, która zawsze jest o 15 procent niższa od normy, może być objawem anoreksji. U pacjentów w wieku przed okresem dojrzewania może nie udać się osiągnąć oczekiwanej masy ciała w okresie wzrostu.

Utrata masy ciała odbywa się celowo poprzez unikanie pokarmów zawierających tłuszcz. Pacjenci mogą również wymiotować pokarmem, stosować środki przeczyszczające, nadmiernie ćwiczyć, przyjmować leki hamujące apetyt i/lub diuretyki.

2. Miej negatywny obraz ciała

Pacjenci z jadłowstrętem psychicznym mogą mieć bardzo negatywny obraz własnego ciała, czując, że są grubi, mimo że są już szczupli. Jest to znane jako obraz ciała lub obraz ciała niezdrowy.

Pacjenta mogą też nieustannie prześladować myśli, że przytyje lub przytyje.

3. Zaburzenia układu rozrodczego

U kobiet jadłowstręt psychiczny może powodować brak miesiączki (zatrzymanie miesiączki), ponieważ poziom hormonów w organizmie nie jest zrównoważony. Ponadto mężczyźni i kobiety z jadłowstrętem psychicznym mogą utracić pożądanie seksualne.

U dzieci i młodzieży jadłowstręt psychiczny może powodować opóźnienie lub zatrzymanie dojrzewania. W rezultacie nastoletnie dziewczęta mogą nie rozwijać piersi i nigdy nie mieć pierwszej miesiączki. Dorastający chłopcy mogą również doświadczać zaburzenia polegającego na tym, że penis pozostaje mały, nie rozwija się tak, jak powinien.

Rozpoznaj czynniki, które powodują anoreksję

Przyczyny jadłowstrętu psychicznego są dość złożone i istnieje wiele czynników. Możesz nawet doświadczyć jadłowstrętu psychicznego, ponieważ masz jednocześnie kilka czynników przyczyniających się do tego.

1. Czynniki biologiczne

U pacjentów z jadłowstrętem psychicznym występuje zaburzenie hormonów noradrenaliny i MPHG, końcowego produktu noradrenaliny w moczu i płynie mózgowo-rdzeniowym. Zaburzenia w serotoninie, dopaminie i norepinefrynie również powodują problemy żywieniowe.

Wszystkie zaburzenia hormonalne i substancje chemiczne powodujące anoreksję są regulowane w mózgu. Dlatego pacjenci z anoreksją mają poważne problemy ze strukturami biochemicznymi w mózgu.

2. Czynniki społeczne

Generalnie pacjenci, u których występuje jadłowstręt psychiczny, mają problemy w relacjach z rodzicami, najbliższymi im osobami, co może być dodatkowo wywoływane brakiem empatii w rodzinie.

Kolejnym czynnikiem społecznym jest obsesja współczesnego społeczeństwa na punkcie szczupłej kobiecej sylwetki. Ta obsesja jest wpajana, zwłaszcza młodym kobietom, na przykład za pośrednictwem środków masowego przekazu.

3. Czynniki psychologiczne

Anorexia nervosa może być również wywołana czynnikami psychologicznymi, takimi jak uraz. Na przykład młode kobiety, z których wyśmiewano się lubzastraszać ponieważ posiadanie pełnego ciała może powodować problemy z jedzeniem, które prowadzą do anoreksji. Podobnie w rodzinie od dzieci wymaga się idealnego wyglądu przy szczupłej sylwetce.

Czy to prawda, że ​​lęk (niepokój) może być przyczyną anoreksji?

Na podstawie badań anoreksja wiązała się z kilkoma rodzajami lęku lub lęku. Na przykład ataki paniki, fobia społeczna, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD), zaburzenia lękowe i tak dalej. Im wyższy poziom lęku, tym nasilenie anoreksji. Istnieje kilka rodzajów lęku, które wywołują anoreksję.

1. Strach przed byciem ocenianym negatywnie przez innych

Osoby cierpiące na anoreksję obawiają się przybierania na wadze i krytyki ze strony innych. Termin opisujący nadmierny strach i niepokój to „fobia przed wagą”, co oznacza fobię przed wysokokalorycznymi pokarmami i przybieraniem na wadze.

2. Obsesja

Anorexia nervosa charakteryzuje się ślepą obsesją na punkcie jedzenia i wagi, pewnych nawyków żywieniowych, energicznych ćwiczeń i innych nawyków, które często pojawiają się i są związane z OCD.

Ta obsesja będzie się nasilać, zwłaszcza gdy jesteś w ostrej fazie anoreksji. Obsesja ustąpi, gdy pacjent będzie coraz lepszy i przybiera na wadze.

Jaki rodzaj lęku jest najczęstszą przyczyną jadłowstrętu psychicznego?

Na podstawie badań przeprowadzonych przez Rotherana mówi się, że anoreksja jest jedną z „oddziałów” OCD. Przymus obsesyjny to stan charakteryzujący się myślami rozkazującymi, powtarzalnymi zachowaniami i kompulsywnymi działaniami.

Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci będą najpierw diagnozowani z OCD. Około pięć lat później u nowej pacjentki rozwinęła się anoreksja. Wynika to z kompulsywnych popędów i niepokoju u pacjenta. Natomiast jednym z czynników powodujących anoreksję jest nadmierny niepokój i strach przed przytyciem.

Pacjenci z anoreksją są również bardziej narażeni na nadmierne działania kompulsywne. Na przykład zbyt intensywne ćwiczenia i nienaturalne obsesje przy wyborze jedzenia, przygotowywaniu jedzenia, gotowaniu i serwowaniu jedzenia.

Pokonywanie lęku, który może być przyczyną anoreksji

Terapia prowadzona dla pacjentów doświadczających zaburzeń lękowych i anoreksji może mieć formę terapii psychologicznej bardziej ukierunkowanej na zaburzenia lękowe. Zazwyczaj pacjentom zaleca się poddanie się terapii CBT (terapia poznawczo-behawioralna lub terapia behawioralna i poznawcza) z psychologiem.

Niektóre kroki w celu zmniejszenia lęku obejmują:

1. Ćwicz i wykonuj aktywność fizyczną, aby odwrócić niepokój. Jednak skonsultuj się z lekarzem lub trenerem sportowym (trener osobisty), aby określić, jaki czas i rodzaj ćwiczeń jest dla Ciebie odpowiedni i bezpieczny.
2. Porozmawiaj z lekarzami, przyjaciółmi, rodziną.
3. Uważaj na rzeczy, które mogą wywołać niepokój. Na przykład czytanie czasopism, przeglądanie treści internetowych, oglądanie filmów, programów telewizyjnych itd. pokaz mody który uwielbia smukłe kobiety i mężczyzn.
4. Żyj zdrową dietą. Nie zapomnij, unikaj kofeiny, ponieważ może wywołać niepokój.

W leczeniu anoreksji można zastosować podejście psychoterapeutyczne. Psychoterapia obejmuje terapię indywidualną, terapię rodzinną, poradnictwo żywieniowe i terapię grupową.

U pacjentów będących jeszcze w fazie ostrej celem psychoterapii indywidualnej jest zwiększenie masy ciała pacjenta. Psychoterapia rodzinna, stosowana jest w celu zwiększenia wsparcia w rodzinie dla pacjenta. Możliwa jest również psychoterapia grupowa. W psychoterapii grupowej pacjenci otrzymają wsparcie, porady i edukację na temat swoich zaburzeń odżywiania.