Udar spowodowany zablokowanym lub zmniejszonym dopływem krwi do mózgu można leczyć na kilka sposobów. Jednak leczenie udaru należy przeprowadzić jak najszybciej. Im szybciej rozpocznie się leczenie doraźne, tym większa szansa na zapobieżenie trwałemu uszkodzeniu mózgu.
Według National Heart, Lung and Blood Institute skuteczne leczenie zależy od rodzaju udaru, który dotyka pacjenta, niezależnie od tego, czy jest to udar niedokrwienny, czy krwotoczny.
Leczenie udaru niedokrwiennego
Udar niedokrwienny jest najczęstszym rodzajem udaru. Ten udar jest spowodowany zakrzepem krwi w mózgu.
Leczenie doraźne udaru niedokrwiennego należy rozpocząć nie później niż 4,5 godziny po wystąpieniu udaru.
Leczenie udaru ma na celu rozbicie blokad, które zakłócają przepływ krwi do mózgu.
1. Przeciwpłytkowe
Kiedy naczynie krwionośne pęknie, płytki krwi lub kawałki krwi będą próbowały zakryć ranę w naczyniu krwionośnym poprzez krzepnięcie krwi. Jeśli jednak w tętnicach pojawią się zakrzepy krwi, istnieje ryzyko wywołania udaru.
Leki przeciwpłytkowe obejmują leki rozrzedzające krew. Lek ten jest przydatny w zapobieganiu powstawaniu zakrzepów krwi spowodowanych przez te płytki krwi.
Jednym z najczęstszych leków przeciwpłytkowych, które lekarze stosują w nagłych wypadkach, jest kwas acetylosalicylowy (ASA), lepiej znany jako aspiryna. Oprócz wykazania skuteczności w rozrzedzaniu krwi, aspiryna może pomóc w dostarczaniu krwi do dotkniętego obszaru.
Jednak Ty lub inny członek rodziny powinniście poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje już aspirynę z powodu choroby serca lub jakiejkolwiek innej choroby.
Jednak niektórzy ludzie nie mogą wykonać tego leczenia udaru, ponieważ mają problemy z krwawieniem, alergie lub mają pewne ograniczenia medyczne. Oprócz aspiryny niektóre inne leki przeciwpłytkowe, które można stosować, to klopidogrel, dipirydamol i tyklopidyna.
Ważne jest, aby wiedzieć, że jeśli przyjmujesz leki rozrzedzające krew w przypadku udaru, istnieje ryzyko szybszego niż zwykle krwawienia w przypadku urazu.
2. Antykoagulanty
Inne rodzaje leków rozrzedzających krew, które są przydatne w leczeniu udaru, to antykoagulanty. Podobnie jak w przypadku leków przeciwpłytkowych, leczenie udaru za pomocą leków przeciwzakrzepowych ma na celu zapobieganie powstawaniu zakrzepów krwi.
Ten lek na udar jest powszechnie stosowany u osób, które są narażone na wysokie ryzyko udaru. Antykoagulanty stosowane w celu rozrzedzenia krwi i zmniejszenia ryzyka przyszłych udarów to heparyna i warfaryna podawane doustnie. Podawanie leków na udar jest zwykle kontrolowane poprzez sprawdzanie czynników krzepnięcia krwi w badaniach laboratoryjnych.
Oprócz działania jako lek zapobiegający udarowi, podany w odpowiedniej dawce może zmniejszyć ostre uszkodzenia spowodowane udarem.
Jednak antykoagulanty można również odwrócić, powodując udar, jeśli są przyjmowane nieostrożnie. Dlatego stosowanie tego leku powinno zawsze odbywać się zgodnie z zaleceniami i być pod nadzorem lekarza.
3. TPA (aktywator plazminogenu tkankowego)
Twój lekarz może również przepisać inne leki rozbijające skrzepy krwi. Leczenie udaru polega na wstrzyknięciu leku przez cienką rurkę (cewnik) do żyły.
Najczęstszym lekiem stosowanym w leczeniu udaru jest tkankowy aktywator plazminogenu (TPA). Lek ten powstrzyma udar poprzez zatrzymanie blokady występującej w mózgu.
Lek ten należy podać natychmiast w ciągu 4,5 godziny od wystąpienia objawów udaru.
4. Embolektomia cewnikowa
Jeśli leki nie usuną skrzepu krwi, a udar jest wyśrodkowany w jednym obszarze (ostry), lekarz wykona udar przez cewnik, aby dotrzeć do zatoru i usunąć go ręcznie za pomocą specjalnych narzędzi.
Cewnik przechodzi przez naczynie krwionośne do obszaru, w którym nastąpiła blokada. Blokada jest następnie usuwana za pomocą narzędzia podobnego do otwieracza do butelek wino który jest umieszczony na końcu cewnika lub z lekiem blokującym podawanym przez cewnik.
5. Kraniotomia dekompresyjna
Poważny udar może spowodować poważny obrzęk mózgu. Interwencja poprzez operację jest jedyną skuteczną metodą leczenia udaru, która zapobiega poważniejszym uderzeniom.
Wykonanym zabiegiem chirurgicznym była kraniotomia odbarczająca. Ta operacja jest przydatna, aby zapobiec wzrostowi ciśnienia wewnątrz czaszki do niebezpiecznego poziomu.
W tej procedurze chirurg otworzy niewielką część czaszki w okolicy obrzęku. Kiedy ciśnienie zniknie, to otwarcie zostanie przywrócone.
Leczenie udaru krwotocznego
W przeciwieństwie do udaru niedokrwiennego, leczenie udaru krwotocznego nie obejmuje leków rozrzedzających krew. Rozrzedzenie krwi faktycznie zwiększy ilość krwi utraconej z mózgu.
Jeśli już przyjmujesz leki rozrzedzające krew, lekarz może przepisać inny lek, aby przeciwdziałać temu efektowi lub spowolnić ciśnienie krwi, aby spowolnić krwawienie w mózgu.
1. Operacja
W zależności od uszkodzenia naczyń krwionośnych w mózgu operacja może być konieczna po udarze krwotocznym. Leczenie udaru za pomocą operacji może nie tylko naprawić uszkodzenia, ale także pomóc w zapobieganiu przyszłym problemom.
Jednak obszar dotknięty udarem musi znajdować się wystarczająco blisko powierzchni mózgu, aby chirurg mógł uzyskać dostęp do naczyń krwionośnych. Jeśli chirurg ma dostęp do dotkniętego naczynia krwionośnego, może je chirurgicznie usunąć.
Takie leczenie udaru może zmniejszyć ryzyko pęknięcia naczyń krwionośnych w przyszłości. Jednak w zależności od lokalizacji tętniaka, chirurgiczne usunięcie może nie być możliwe.
2. Zwijanie
Jeśli uszkodzona tętnica nie jest dostępna chirurgicznie, cewnikowanie jest twoją opcją. Za pomocą cewnika chirurg zastosuje technikę zwaną zwijanie lub embolizacja tętniaka.
Gdy chirurg znajdzie pęknięte naczynie, uwolni zwój drutu w obszar. Drut ten wykonany jest z miękkiej platyny, jest mniejszy niż pasmo włosów. Drut ten będzie służył jako siatka na skrzepy krwi i uszczelni ujście innych tętnic.
3. Przycinanie tętniaka
Twój lekarz może zalecić inne metody leczenia udaru, takie jak przycinanie tętniaka. Zabieg ten wykonuje się poprzez trwałe przymocowanie opaski, aby zapobiec dalszemu krwawieniu, a nawet pęknięciu naczynia krwionośnego.
Wycięcie tętniaka jest zabiegiem chirurgicznym i jest zwykle zalecane tylko wtedy, gdy: zwijanie nie ma być skuteczne. Przycinanie jest zabiegiem bardziej inwazyjnym niż zwijanie.
4. Rehabilitacja po udarze
Leczenie udaru może nadal trwać po okresie gojenia. Będzie to zależeć od stopnia uszkodzenia i tego, która część mózgu została dotknięta.
Na przykład, jeśli udar wystąpił w prawej części mózgu, możesz potrzebować rehabilitacji fizycznej, która skupia się na chodzeniu po schodach, ubieraniu się lub przyjmowaniu jedzenia do ust, ponieważ prawa strona mózgu kontroluje wzrokowo-przestrzenne funkcjonować.
Możesz również potrzebować rehabilitacji lub działań naprawczych, aby pomóc w oddychaniu, wzroku, kontroli jelit i pęcherza, mowie i innych problemach.
Zaawansowana profilaktyka udarów
Po leczeniu udaru lekarz oceni stan naczyń krwionośnych. Zalecone zostaną również pewne środki zapobiegawcze, aby zapobiec dalszym udarom.
1. Zmiany stylu życia
Profilaktyka po udarze zazwyczaj koncentruje się na poprawie zdrowia serca. Oznacza to obniżenie ciśnienia krwi lub zarządzanie cholesterolem i kwasami tłuszczowymi (lipidami) poprzez unikanie niektórych rodzajów żywności. Być może trzeba będzie połączyć ćwiczenia, zdrową dietę i leki.
2. Endarterektomia tętnicy szyjnej
Endarterektomia tętnicy szyjnej to operacja wykonywana u pacjentów z objawami podobnymi do udaru, takimi jak: przejściowy udar niedokrwienny (TIA) inaczej zwany drobnym udarem. W tej procedurze chirurg usunie płytkę nazębną i skrzepy krwi z naczyń na szyi.
