Bądź ostrożny, jeśli ty lub twoi bliscy macie nagłe trudności w mówieniu. Są szanse, że ty lub ta osoba ma dyzartrię (dyzartria) wynikające z uszkodzenia mózgu lub nerwów. Serio co to jest dyzartria? Przeczytaj pełne wyjaśnienie w następnym artykule.
Co to jest dyzartria?
dyzartria (dyzartria) to zaburzenie układu nerwowego powodujące zaburzenia mowy. To zaburzenie występuje, gdy uszkodzenie nerwów wpływa na mięśnie, których używasz do mówienia.
W wyniku uszkodzenia nerwów mięśnie, które mają być używane do mowy, stają się słabe, uszkodzone lub trudne do kontrolowania.
W rezultacie możesz mieć trudności z wypowiadaniem i formułowaniem słów. To sprawia, że innym ludziom trudno jest zrozumieć, co mówisz.
W rzeczywistości problemy z mową mogą również zakłócać pracę, szkołę lub interakcje społeczne, powodując depresję u osób cierpiących.
American Speech-Language-Hearing Association (ASHA) twierdzi, że to zaburzenie może wystąpić z innymi problemami z mową i językiem.
Możesz mieć problemy z przesyłaniem wiadomości z mózgu do mięśni, które je poruszają (apraksja).
Jednak możesz również mieć trudności ze zrozumieniem tego, co mówią inni ludzie lub co Ty mówisz innym (afazja).
Jakie są objawy i oznaki dyzartrii?
Oznaki i objawy tego stanu mogą się różnić w zależności od osoby, w zależności od stanu, który go powoduje.
Oto niektóre z objawów, które często występują u pacjentów z tym zaburzeniem.
- Niewyraźny, nosowy głos lub z trudem łapiąc mowę.
- Chrypka.
- Nie można mówić na głos.
- Nieregularny rytm mowy.
- Trudności w poruszaniu językiem, wargami lub mięśniami twarzy.
- Trudności w połykaniu (dysfagia), które powodują ślinotok.
- Mów za szybko lub za wolno.
- Mów monotonnym tonem.
- Jego mowa nie jest jasna, jakby mamrocze lub mówi z przerwami.
Co powoduje dyzartrię?
Ten stan występuje, ponieważ dochodzi do uszkodzenia nerwów lub mózgu, które wpływają na mięśnie mowy.
Te mięśnie znajdują się na twarzy, ustach, języku i gardle (skrzynka głosowa lub krtań) i pomagają oddychać.
To uszkodzenie nerwów i mózgu może pojawić się przy urodzeniu lub w późniejszym życiu. Przyczyny uszkodzeń mogą być różne.
Oto niektóre z przyczyn dyzartrii:
- porażenie mózgowe,
- uraz mózgu,
- ciężki uraz głowy lub uraz,
- pociągnięcia,
- guz mózgu,
- Choroba Parkinsona,
- stwardnienie rozsiane,
- zespół Guillain-Barre,
- Choroba Huntingtona,
- Borelioza,
- dystrofia mięśniowa,
- miastenia gravis,
- choroba Wilsona i
- stwardnienie zanikowe boczne (ALS).
Oprócz tych schorzeń, skutki uboczne niektórych leków, takich jak środki uspokajające i przeciwdrgawkowe, mogą również powodować drgawki dyzartria.
Rodzaje dyzartrii w zależności od przyczyny
Zaburzenie to ma kilka typów, w zależności od uszkodzonej części mózgu i nerwów. Oto różne rodzaje dyzartrii.
- Wiotki dyzartria . Dzieje się tak, ponieważ dochodzi do uszkodzenia nerwów czaszkowych i/lub pnia mózgu i śródmózgowia.
- Spastyczny dyzartria . Występuje z powodu uszkodzenia obszarów motorycznych w korze mózgowej po obu stronach mózgu, zarówno lewej, jak i prawej półkuli.
- ataksja dyzartria . Dzieje się tak z powodu uszkodzenia ścieżek łączących móżdżek z innymi obszarami mózgu.
- Hipokinetyczny dyzartria a. Wiąże się to z zaburzeniami w obwodach kontrolnych jąder podstawy. Choroba Parkinsona często powoduje ten typ.
- Hiperkinetyczny dyzartria . Podobnie jak hipokinetyczny, ten typ występuje również z powodu uszkodzenia jąder podstawy mózgu.
- Mieszany dyzartria . Jak sama nazwa wskazuje, jest to połączenie różnych typów, takich jak spastyczno-atastyczna czy wiotko-spastyczna.
- Jednostronne górne neurony ruchowe. Wiąże się to z jednostronnymi zaburzeniami górnego układu nerwowego ruchowego.
W niektórych przypadkach przyczyna tego stanu może być niezgodna z tymi typami. Jest to często określane jako nieokreślona dyzartria.
Jak lekarze diagnozują ten stan?
Lekarz poprosi o historię choroby i przeprowadzi badanie fizykalne, aby upewnić się, że objawy są związane z dyzartrią.
Ponadto logopeda przeprowadzi również ocenę w celu określenia nasilenia.
Podczas oceny logopeda może poprosić Cię o zrobienie kilku rzeczy, takich jak:
- dmuchanie świecy,
- liczyć,
- powtarzanie słów i zdań
- śpiewać,
- język,
- przygryzanie dolnej wargi,
- wydawać różne dźwięki,
- porozmawiaj na temat, który znasz, lub
- czytać.
Oprócz tych ocen konieczne może być poddanie się innym badaniom lekarskim w celu ustalenia przyczyny dyzartria czego doświadczyłeś.
To badanie lekarskie obejmuje:
- MRI lub CT głowy,
- elektromiografia (EMG),
- elektroencefalografia (EEG),
- badanie krwi,
- badanie moczu,
- nakłucie lędźwiowe lub
- biopsja mózgu (w przypadku wykrycia guza mózgu).
Jak leczyć dyzartrię?
Leczenie dyzartrii może różnić się w zależności od osoby, w zależności od przyczyny i nasilenia.
Osoba doświadczająca tego stanu jako efektu ubocznego leków może potrzebować zaprzestać przyjmowania leku lub poprosić lekarza o zmianę leku.
Jeśli jednak ten stan wystąpi z powodu pewnych chorób neurologicznych lub mózgu, lekarz opracuje plan leczenia, aby przezwyciężyć problem.
Oprócz leczenia przyczyny lekarz może również poprosić o poddanie się terapii mowy i języka.
Ta terapia może pomóc poprawić mowę i znaleźć odpowiednie sposoby komunikowania się.
Nie tylko dla Ciebie, ta terapia może również pomóc Twojej rodzinie dostosować się do nowych sytuacji, które się pojawiają.
Oto kilka rzeczy, których terapeuta nauczy Cię podczas terapii mowy i języka.
- Ćwiczenia wzmacniające mięśnie jamy ustnej.
- Jak spowolnić mowę.
- Podaj strategie mówienia głośniej, takie jak używanie większej liczby oddechów.
- Bezpieczne ruchy żucia i połykania.
- Poruszaj ustami i językiem.
- Jaśniejszy sposób mówienia.
- Różne techniki komunikacji, takie jak gesty, pisanie lub komputery.
Wskazówki dotyczące komunikacji dla osób z dyzartrią
Osoby z tym schorzeniem mają trudności z komunikowaniem się z innymi ludźmi. Aby to przezwyciężyć, możesz wypróbować następujące wskazówki.
- Mów powoli iz przerwami.
- Zapytaj drugą osobę, czy rozumie, co mówisz.
- Używaj krótkich zdań. Długie zdania mogą Cię zmęczyć i utrudnić innym zrozumienie tego, co mówisz.
- Pisz wiadomości na papierze lub pisz przez telefon komórkowy.
- Używając zdjęć lub obrazków, dzięki czemu nie musisz mówić wszystkiego.
- Zacznij od opowiedzenia tematu, o którym będziesz rozmawiać.
Mamy nadzieję, że powyższe informacje pomogą w radzeniu sobie z chorobą, jeśli masz dyzartrię lub jeśli są ci najbliższe osoby z tą chorobą.
