"Wow, dzisiaj znowu jest poniedziałek, co? Czas leci tak szybko!" Musiałeś przeżyć takie chwile. Nie zdając sobie z tego sprawy, właśnie minął dzień, tydzień, miesiąc lub rok. Choć wygląda na to, że ostatnio patrzyłem na kalendarz, wczoraj wciąż była środa lub czwartek.
Kiedy byłeś dzieckiem, czas wydawał się bardzo powolny. Nie możesz się doczekać wakacji szkolnych. Nawet jeśli masz w planach wycieczkę ze szkolnymi kolegami, czujesz, że ten dzień nigdy nie nadejdzie.
Jednak wraz z wiekiem czujesz, że czas szybko mija. Jak to zjawisko może się wydarzyć, co? Sprawdź odpowiedź poniżej!
Dlaczego czas płynie tak szybko, kiedy dorastasz?
Zasadniczo bieg czasu pozostanie taki sam bez względu na wszystko. Jednak ludzie mają szczególny sposób postrzegania czasu. Eksperci opracowali dwie mocne teorie, które mogą wyjaśnić, dlaczego czas płynie z wiekiem. To jest wyjaśnienie dwóch teorii.
1. Zmienia się zegar biologiczny organizmu
Masz swój własny system, dzięki któremu wszystkie funkcje organizmu działają prawidłowo, nawet bez konieczności kontrolowania go. Na przykład oddychanie, tętno i przepływ krwi. Wszystkie te systemy są regulowane przez zegar biologiczny. Sam zegar biologiczny jest kontrolowany przez mózg, a dokładnie przez nerw nadskrzyżowaniowy (SCN).
W dziecięcych zegarach biologicznych w określonym czasie występuje większa aktywność fizyczna. Wiele badań wykazało, że na przykład w ciągu minuty dzieci wykazują większą liczbę uderzeń serca i oddechów niż dorośli. Im jesteś starszy, tym mniej aktywności fizycznej występuje w ciągu minuty.
Ponieważ zegar biologiczny osoby dorosłej jest bardziej zrelaksowany, czujesz również, że czas leci. Na przykład serce dziecka bije 150 razy na minutę. Podczas gdy za minutę serce dorosłego może uderzyć tylko 75 razy. Oznacza to, że osiągnięcie takiej samej liczby uderzeń serca, jak wtedy, gdy byłeś dzieckiem, zajmuje dorosłym dwie minuty. Tak więc, nawet jeśli minęły dwie minuty, twój mózg myśli, że to wciąż jedna minuta, ponieważ zajęło ci tylko minutę, aby osiągnąć 150 uderzeń serca.
2. Przyzwyczajenie się do otaczającego środowiska
Druga teoria dotyczy pamięci i sposobu, w jaki mózg przetwarza otrzymywane informacje. Jako dziecko świat jest bardzo ciekawym miejscem i pełnym nowych doświadczeń. Wydajesz się spragniony przyswajania różnych informacji, o których wcześniej nie myślano. Życie wydaje się nieprzewidywalne i możesz robić, co chcesz.
To oczywiście zmienia się, gdy osiągniesz dorosłość. Świat jest przewidywalny i nie oferuje nowych doświadczeń. Codziennie po prostu musisz przejść przez zwykłą rutynę od wstawania rano do pójścia spać wieczorem. Wiesz, że musisz iść do szkoły, znaleźć pracę, może założyć rodzinę i ostatecznie przejść na emeryturę. Ponadto różnorodność otrzymywanych informacji nie jest już zaskakująca, ponieważ wiele się nauczyłeś. Na przykład wiesz, że jest pochmurno, co oznacza, że będzie padać.
Podczas odbierania bodźców (informacji) poprzez uczenie się nowych rzeczy, mózg będzie przetwarzał je trudniej, aby je zrozumieć i przechowywać w pamięci. Ten proces oczywiście wymaga czasu i wysiłku. To tak, jakby czas płynął dłużej, gdy byłeś mały i otrzymywałeś dużo nowych bodźców. Wchodząc w wiek 20 lat, rzadko otrzymujesz bodźce, dzięki czemu masz wrażenie, że czas szybko mija.
