Paranoidalne to zaburzenie psychiczne, które może utrudniać osobom cierpiącym na kontakty towarzyskie. Czy jednak można wyleczyć paranoję? To zależy od warunków, ale to nie znaczy, że jest to niemożliwe. Zanim dowiemy się, jakie rzeczy mogą leczyć paranoję, dobrze jest najpierw poznać objawy!
Objawy paranoi
Paranoik to irracjonalne i uporczywe uczucie, które sprawia, że czujesz, że ludzie chcą cię złapać lub że jesteś obiektem rozpraszania uwagi.
Ta nieuzasadniona nieufność wobec innych utrudnia osobie paranoidalnej nawiązywanie kontaktów towarzyskich i bliski kontakt z innymi. Przyczyna paranoi jest niejasna, ale uważa się, że rolę w tym odgrywa genetyka. Co więcej, nie ma absolutnego lekarstwa na ten stan.
Objawy paranoidalne wahają się od łagodnych do ciężkich. W rzeczywistości objawy zależą od przyczyny, ale na ogół doświadczają one warunków:
- Łatwo obrażony
- Trudno ufać innym ludziom
- Nie mogę poradzić sobie z krytyką
- Komentarze innych osób są uważane za niebezpieczne
- Zawsze w defensywie
- Bycie wrogim, agresywnym i kłótliwym
- Nie mogę iść na kompromis
- Trudno mi wybaczyć i zapomnieć
- Zawsze myśl, że inni mówią źle za ich plecami
- Zawsze podejrzliwy, że inni kłamią, by go oszukać
- Nie mogę wylać nikomu mojego serca
- Myślenie, że bycie w związku to trudna rzecz
- Świat jest ciągłym zagrożeniem
- Poczucie prześladowania przez świat
- Uwierz w nieuzasadnione teorie spiskowe
Czy zatem można wyleczyć paranoję i jak?
Chociaż nie ma absolutnego lekarstwa na ten stan, leki mogą pomóc ludziom w radzeniu sobie z objawami, prowadząc do szczęśliwszego i bardziej produktywnego życia. Leczenie zależy od rodzaju i ciężkości stanu, ale może to obejmować:
1. Psychoterapia
Podobnie jak większość innych zaburzeń psychicznych, psychoterapia jest jedną z metod leczenia. Osoby z zaburzeniami paranoidalnymi rzadko szukają leczenia. Dlatego nie dziwi fakt, że jest bardzo mało badań nad najskuteczniejszymi rodzajami leczenia tego zaburzenia.
Możliwe, że terapia, która kładzie nacisk na proste, skoncentrowane na kliencie podejście, jest najskuteczniejsza. Budowanie relacji z osobami z tym zaburzeniem jest trudniejsze niż zwykle, dlatego częste jest wczesne zakończenie (wczesne przerwanie terapii). W miarę postępu terapii pacjent może stopniowo ufać lekarzowi. Może zacząć wyrażać niektóre z paranoidalnych pomysłów, które są w jego umyśle. Terapeuta musi uważać, aby zrównoważyć cele terapii i sposób myślenia pacjenta, aby nie wzbudzać podejrzeń pacjenta. To jest coś, co jest trudne do utrzymania, mimo że terapeuta ma już dobre relacje z pacjentem.
W czasie, gdy pacjenci działają zgodnie ze swoimi paranoidalnymi przekonaniami, lojalność i zaufanie terapeuty zaczną być kwestionowane. Terapię należy traktować nie jako wyzwanie dla klienta, ponieważ istnieje ryzyko, że klient na stałe odejdzie z terapii. Ponieważ przekonania paranoidalne są urojeniowe i nie są oparte na rzeczywistości, dyskutowanie z nimi z racjonalnego punktu widzenia jest bezcelowe. Trudne przekonania mogą być również frustrujące zarówno dla klienta, jak i terapeuty.
Wszyscy lekarze i specjaliści od zdrowia psychicznego, którzy mają kontakt z klientami z tym zaburzeniem, powinni być świadomi wpływu, jaki szczerość wywiera na klientów. Delikatne żarty zwykle nie przeszkadzają im tak bardzo, ale aluzje lub insynuacje dotyczące informacji o kliencie, które nie są odbierane bezpośrednio z ust klienta, mogą sprawić wiele kłopotów z podejrzeniami. Rzeczy w życiu, o których inni ludzie normalnie nie zastanowiliby się dwa razy, mogą łatwo stać się przedmiotem uwagi klienta z tym zaburzeniem, dlatego leczenie należy przeprowadzić w porozumieniu z klientem.
2. Narkotyki
Leki są zwykle przeciwwskazane w przypadku tego zaburzenia, ponieważ mogą wzbudzać niepotrzebne podejrzenia, co zwykle prowadzi do nieprzestrzegania i przerwania terapii. Leki przepisane na określone schorzenia muszą być podjęte w krótkim czasie, aby kontrolować stan.
Środki przeciwlękowe, takie jak diazepam, to leki, które można podawać na receptę, jeśli klient odczuwa ostry niepokój lub pobudzenie, które zakłócają normalne codzienne funkcjonowanie. Leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna lub haloperidol, mogą być podawane, jeśli pacjent doświadcza silnego pobudzenia lub urojeniowych myśli, które mogą skutkować wyrządzeniem przez pacjenta krzywdy sobie lub innym.
Paranoję można wyleczyć lub nie, w zależności od leczenia i stanu pacjenta. Nie wahaj się skonsultować się z ekspertem w celu uzyskania najlepszej porady.
