Wiek dzieci jest ważnym okresem przygotowania odpowiedniego żywienia przed wejściem w wiek dojrzewania i dorosłość. Problemy żywieniowe u dzieci są zwykle związane z czynnikami dostępu do żywności i wzorcami konsumpcji. Okazuje się jednak, że inne czynniki bezpośrednio związane z problemami żywieniowymi dzieci to zaburzenia odżywiania. Jednym z nich jest zaburzenie jedzenia ruminacji.
Definicja zaburzenia jedzenia ruminacji
Zaburzenie przeżuwania to zaburzenie charakteryzujące się zachowaniem dzieci, które wydalają pokarm i ponownie go przeżuwają po połknięciu lub częściowym strawieniu. Zwykle wracają do żucia i połykania, ale czasami również zwracają pokarm. Zachowanie przeżuwania może wystąpić podczas kończenia jedzenia (połykania pokarmu w ustach) lub po jedzeniu.
Zachowanie ruminacyjne stało się zaburzeniem odżywiania, które wymaga uwagi, gdy dzieci je powtarzają. Jeśli nigdy wcześniej nie zdarzyło się to i utrzymywało się co najmniej miesiąc (z częstotliwością co najmniej raz dziennie), to można je zaliczyć do zaburzeń jedzenia ruminacji.
Zaburzenia ruminacji mogą ulec poprawie i ustąpić samoistnie wraz z wiekiem dzieci. Jednak nadal istnieje możliwość wystąpienia zaburzeń ruminacji u nastolatków i dorosłych, chociaż mają tendencję do ukrywania tego.
Zaburzenie to występuje na ogół u dzieci w wieku niemowlęcym, ale jest bardziej prawdopodobne u dzieci z zaburzeniami poznawczymi.
Objawy i skutki
Niezależnie od występowania celowych ruminacji czy nie, to zaburzenie odżywiania jest związane z pracą funkcji przewodu pokarmowego, takich jak skurcz i rozluźnienie mięśni podczas trawienia pokarmu.
Dzieci, które przeżuwają, mogą doświadczać różnych objawów, w tym:
- Utrata masy ciała
- Doświadczanie nieświeżego oddechu
- Próchnica
- Powtarzający się ból brzucha
- Trawienie żywności
- Usta wyglądają na suche
- Usta bolały od ugryzień
Nieleczone zaburzenia jedzenia ruminacji mogą również prowadzić do poważniejszych problemów:
- Niedożywienie
- Częste odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe
- Upośledzony wzrost fizyczny
- Zaburzenia oddechowe i infekcje
- Duszenie i duszność
- Zapalenie płuc
- Śmierć
Pośrednio zachowanie polegające na usuwaniu pokarmu może również wywierać nacisk na mięśnie ciała, co wywołuje bóle i bóle. Zwykle występuje to w mięśniach pleców, z tyłu głowy, mięśni brzucha i mięśni ust.
Jakie są czynniki ryzyka?
Główna przyczyna, dla której dziecko może rozwinąć to zaburzenie odżywiania, nie jest znana, ale kilka rzeczy może zwiększyć szanse dziecka na ponowne wyrzucanie zachowań, w tym:
- Doświadczanie stresu, który wywołuje wymiotowanie
- Doświadczanie chorób związanych z przewodem pokarmowym
- Wzorce rodzicielskie, które mają tendencję do porzucania dzieci
- Dzieci uwielbiają żuć jedzenie
- Brak uwagi, więc wymiotowanie pokarmem jest jego sposobem na zwrócenie na siebie uwagi.
Jak rozpoznaje się zaburzenia jedzenia ruminacji?
Lekarz musi postawić diagnozę, aby ustalić, czy dziecko ma zaburzenia odżywiania się. Cytat ze strony Medscape, przewodnik Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5) określa następujące kryteria przeżuwania:
- Zachowanie wystąpiło i utrzymywało się przez co najmniej miesiąc.
- Zachowanie polegające na ponownym wydalaniu i żuciu pokarmu nie jest związane z chorobami przewodu pokarmowego, które powodują ponowne wymiotowanie pokarmem, takimi jak refluks żołądkowy (GERD) i zwężenie odźwiernika..
- Zachowanie ruminacyjne nie współistnieje z zaburzeniami odżywiania się jadłowstrętem psychicznym, bulimią, objadanie się lub zaburzenia, które ograniczają niektóre pokarmy.
- Jeśli takie zachowanie występuje w wyniku zaburzeń zdrowia psychicznego i zaburzeń neurorozwojowych, takich jak niepełnosprawność intelektualna, objawy zaburzenia odżywiania ruminacyjnego muszą być na tyle poważne, aby można je było samodzielnie zdiagnozować i leczyć.
Co można zrobić?
Zachowania żywieniowe dzieci stają się głównym celem w przezwyciężaniu zaburzeń odżywiania. Niektóre rzeczy, które można zrobić, aby przezwyciężyć ruminacje, to:
- Stwórz zabawną atmosferę podczas spożywania posiłków dla dzieci.
- Popraw nawyki żywieniowe dzieci, zwłaszcza pozycję i postawę dzieci podczas jedzenia i po jedzeniu.
- Poprawa relacji matki lub opiekuna z dzieckiem jest jak poświęcanie dziecku uwagi, której potrzebuje.
- Zmniejsz rozproszenie podczas karmienia dziecka.
- Odwróć uwagę, gdy wydaje się, że próbuje wydostać jedzenie, jeśli to konieczne, podawaj przekąski o kwaśnym smaku, gdy dziecko chce zwymiotować.
Oprócz powyższych działań, konieczne jest również zastosowanie terapii psychiatrycznej dla matek lub opiekunów i ich rodzin w celu przezwyciężenia stresu emocjonalnego związanego z zaburzeniami odżywiania u dzieci oraz poprawy sposobów komunikowania się z dziećmi.
Zawroty głowy po zostaniu rodzicem?
Dołącz do społeczności rodziców i znajdź historie od innych rodziców. Nie jesteś sam!
