Czy kiedykolwiek zostawiłeś dziecko tylko na kilka chwil, aby wyjść do kuchni lub łazienki, a ono już głośno płacze? Jest to bardzo naturalne, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Jednak na poziomie zaawansowanym ten stan jest znany jako zaburzenie lękowe separacyjne. Zobacz wyjaśnienie tego warunku poniżej.
Co to znaczy zaburzenie lękowe separacyjne?
Lęk separacyjny (SAD) jest jednym z najczęstszych zaburzeń lękowych u dzieci. Właściwie to naturalne, że dzieci odczuwają smutek, gdy muszą rozstać się z rodzicami, zwłaszcza gdy są niemowlętami lub małymi dziećmi.
Jednak z biegiem czasu większość dzieci zaczęła przyzwyczajać się do konieczności oddzielenia się od rodziców i potrafią dostosować się do warunków. Zwykle ten stan nie występuje już, gdy dziecko kończy trzy lata.
Dlatego, jeśli dziecko ma trzy lata lub więcej i nadal czuje smutek i dużo płacze za każdym razem, gdy musi rozstać się z rodzicami, może doświadczyć zaburzenie lękowe separacyjne.
Ten typ zaburzeń lękowych charakteryzuje się tym, że dzieci są niespokojne, niespokojne, odczuwają smutek i płaczą, jeśli muszą zostać oddzielone od rodziców. W rzeczywistości ten stan może zakłócać ich zajęcia w szkole i różne inne codzienne czynności. Dzieci mogą również mieć ataki paniki z powodu SAD.
Chociaż często występuje u dzieci, nie oznacza to, że młodzież i dorośli nie mogą jej doświadczyć. Dlatego natychmiast skonsultuj swój stan zdrowia z lekarzem, jeśli wystąpią niektóre z objawów: zaburzenie lękowe separacyjne.
Objaw zaburzenie lękowe separacyjne który pojawia się często
Doświadczając SAD, dzieci zwykle odczuwają nadmierny niepokój, jeśli muszą zostać oddzielone od rodziców lub opiekunów, którzy są im bardzo bliscy. Chociaż ten stan można uznać za normalny u niemowląt i małych dzieci, nie oznacza to, że ten stan należy pozostawić w spokoju.
Dlatego istnieje kilka objawów SAD u dzieci, na które należy zwrócić uwagę, aby zachować większą czujność, takich jak:
- Nie można oddzielić od rodziców i zawsze płakać, gdy odchodzisz.
- Lęk i martw się, że w przypadku separacji członkom ich rodziny przydarzą się złe rzeczy.
- Oprócz płaczu dzieci mogą się złościć i mieć napady złości za każdym razem, gdy są oddzielone od rodziców.
- Zawsze chciał wiedzieć, dokąd jadą jego rodzice, zawsze dzwonił i pisał SMS-y za każdym razem, gdy się rozstawali.
- Idź tam, dokąd idzie jedno z rodziców, nawet jeśli oboje są w domu.
- Często miewam koszmary związane ze złymi rzeczami, które przytrafiły się rodzinie.
- Pojawiają się objawy fizyczne, takie jak ból brzucha, ból głowy i zawroty głowy.
- Często opuszcza szkołę i nie chce być zapraszana do zabawy z przyjaciółmi.
Jaka jest przyczyna zaburzenie lękowe separacyjne?
Przyczyną tego może być kilka rzeczy zaburzenie lękowe separacyjne u dzieci w następujący sposób:
1. Zmiany w otaczającym środowisku
Kiedy przyprowadzasz dziecko do nowego domu lub przenosisz je do innej nowej szkoły, Twoje dziecko może czuć się nieznajome z atmosferą i środowiskiem. Może to wywołać początek SAD.
2. Stres spowodowany pewnymi warunkami
W pewnych warunkach dzieci mogą również czuć się zestresowane i przygnębione. Na przykład, kiedy Twoje dziecko musi za Tobą podążać, rodzina wyprowadza się z miasta, więc musi zmienić szkołę.
Ponadto rozwód rodziców lub bliskich członków rodziny, którzy zmarli, może również powodować stres u dziecka, a tym samym powodować wystąpienie zaburzenie lękowe separacyjne.
3. Nadopiekuńczy rodzice
Jako rodzic chcesz chronić i nadzorować swoje dziecko przez 24 godziny na dobę. Jednak ta nadopiekuńcza postawa może wpłynąć na nadmierny niepokój i strach, który odczuwa. Tak, kiedy za bardzo się o niego martwisz, twoje dziecko może czuć się tak samo, kiedy musi się z tobą rozstać.
Jak rozwiązać zaburzenie lękowe separacyjne?
Nie martw się, bo okazuje się, że nadal można to przezwyciężyć, albo z pomocą lekarza, terapeuty, albo z pomocą rodzica. Oto kilka sposobów, które można zrobić, aby przezwyciężyć zaburzenie lękowe separacyjne:
1. Słuchaj i rozmawiaj o lękach dziecka
Jako rodzic musisz być dobrym słuchaczem swojego dziecka. Zamiast tego unikaj umniejszania jego lęków, a zamiast tego doceniaj je. W ten sposób dziecko poczuje się docenione i wysłuchane. Może to pomóc w zapewnieniu dziecku wsparcia emocjonalnego.
Ponadto postaraj się zaprosić dzieci, aby omówiły swoje uczucia strachu. Bądź rodzicem z empatią dla dziecka, aby dziecko nie czuło się samotne w nieprzyjemnym dla niego stanie.
2. Przewidywanie problemów, które pojawiają się przy rozstaniu z dziećmi
Po kilkukrotnym zwróceniu się do dziecka podczas doświadczania zaburzenie lękowe separacyjne, spróbuj przewidzieć problemy, które mogą się pojawić.
Na przykład, gdy chcesz zabrać dziecko do nowej szkoły. Między Tobą a Twoim partnerem, z kim Twojemu dziecku łatwiej byłoby zerwać? Jeśli Twojemu dziecku trudniej jest rozstać się z Tobą, poproś partnera, aby zabrał je do szkoły.
Ponadto, według HelpGuide, dzieci będą spokojniejsze, jeśli rodzice, którzy chcą się od nich rozstać, również będą spokojni. Dlatego unikaj płaczu lub wyglądania na smutnego i zmartwionego, gdy musisz rozstać się z dzieckiem.
3. Prowadzenie terapii psychologicznej (psychoterapii)
Ten stan można przezwyciężyć poddając się terapii psychologicznej. Czasami terapii tej towarzyszy również stosowanie leków przeciwdepresyjnych takich jak: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Celem tej terapii jest zmniejszenie objawów, które pojawiają się, gdy dziecko ma SAD.
Jednym z rodzajów psychoterapii, który można wybrać, jest terapia poznawcza i behawioralna.terapia poznawczo-behawioralna). Podczas tej terapii dzieci mogą nauczyć się radzić sobie z lękami przed separacją lub niepewnością i jak sobie z nimi radzić.
Mało tego, rodzice towarzyszący w procesie terapii mogą również nauczyć się, jak skutecznie zapewniać dzieciom wsparcie emocjonalne, jednocześnie zachęcając je do większej samodzielności w zależności od ich wieku.
