Dla większości małżeństw posiadanie dzieci to długo wyczekiwane marzenie. Ale niestety nie wszystkie pary mogą łatwo zrealizować swoje marzenia. Na szczęście zaawansowany świat medyczny, jaki jest dzisiaj, może pomóc parom mieć dzieci. Dwie z metod to sztuczna inseminacja i IVF. Jaka jest różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro?
Dwie procedury medyczne w leczeniu niepłodności
Sztuczne zapłodnienie i zapłodnienie in vitro to dwie najpopularniejsze metody medyczne, które ludzie wybierają w leczeniu niepłodności.
Sama niepłodność to stan, w którym kobieta nie zachodzi w ciążę, mimo że wielokrotnie odbywała stosunek płciowy.
Generalnie stan ten jest spowodowany problemami z układem rozrodczym, zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. Na przykład nieprawidłowa produkcja lub funkcjonowanie plemników u mężczyzn, zaburzenia owulacji u kobiet lub połączenie tych dwóch.
Ponadto problemy w innych układach rozrodczych mogą być również przyczyną tej niepłodności.
Zarówno inseminacja, jak i zapłodnienie in vitro są często opcją, gdy problemy z układem rozrodczym, które uniemożliwiają ciążę, nie mogą być skorygowane.
Obaj są również częścią wspomaganie poczęcia lub technologia wspomaganego rozrodu (ART), która pomogła wielu parom zajść w ciążę i mieć dzieci.
Wykonując jedną z tych procedur medycznych, pary, które są niepłodne i mają trudności z zajściem w ciążę, mogą mieć szansę na posiadanie dzieci.
Oba są również dość bezpieczne dla Ciebie i Twojego partnera, o ile robią to właściwi eksperci. W takim razie, jaką metodę musisz przejść i jaka jest różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro?
Różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro z procesu
Chociaż obie mogą zwiększyć szanse na zajście w ciążę, te dwie metody mają różne procesy. Poniżej znajduje się wyjaśnienie każdego procesu.
Proces sztucznego zapłodnienia
Sztuczne zapłodnienie, znane również jako Inseminacja wewnątrzmaciczna (IUI) lub sztuczne zapłodnienie, to metoda polegająca na umieszczaniu plemników bezpośrednio w macicy kobiety.
W tej metodzie plemniki z nasienia mężczyzny są najpierw płukane w celu wyselekcjonowania aktywnych i normalnych plemników, a następnie umieszczane są w cewniku.
Ten cewnik jest następnie wprowadzany do macicy przez pochwę i szyjkę macicy. Następnie plemniki automatycznie dotrą do jajowodu i znajdą komórkę jajową do zapłodnienia.
Procedura sztucznego unasienniania zostanie przeprowadzona w okresie płodnym kobiety lub gdy nastąpi owulacja. Dzięki temu plemniki mogą spotkać jajeczko wyżej, co zwiększa prawdopodobieństwo ciąży.
Ten proces sprawia, że sztuczne zapłodnienie wygląda bardziej naturalnie niż IVF. Jednak w zależności od przyczyny niepłodności lekarze mogą również przeprowadzić ten proces za pomocą leków na płodność, aby wywołać owulację lub zwiększyć liczbę jaj.
Proces in vitro
Chociaż oba pomagają połączyć plemniki i komórki jajowe, różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro to miejsce, w którym następuje zapłodnienie.
W sztucznym zapłodnieniu zapłodnienie następuje w łonie matki. W programie IVF zapłodnienie nastąpi poza organizmem, dokładnie w specjalnym pojemniku w laboratorium.
Z tego powodu metoda ta nazywana jest programem IVF lub IVF zapłodnienie in vitro (IVF).
W programie IVF jajniki będą najpierw stymulowane do produkcji większej liczby jajeczek. Następnie dojrzała komórka jajowa zostanie pobrana z jajnika, a następnie zebrana ze spermą w specjalnym pojemniku.
W tym pojemniku nastąpi zapłodnienie, które następnie utworzy zarodek. Zarodek będzie inkubowany przez 3-5 dni, aż w końcu zostanie wprowadzony do macicy kobiety.
Oczekuje się, że wprowadzony zarodek będzie się rozwijał do momentu zajścia w ciążę.
Różnica między sztuczną inseminacją a zapłodnieniem in vitro na podstawie ich stosowania
Chociaż obie pomagają w procesie ciąży, nie wszystkie pary, które doświadczają niepłodności, mogą stosować te dwie metody.
Pary, które mogą poddać się sztucznej inseminacji i zapłodnieniu in vitro, na ogół mają różne warunki. Oto różnice między nimi.
Sztuczne zapłodnienie
Sztuczne zapłodnienie jest często pierwszą metodą leczenia niepłodności o nieznanej przyczynie, łagodnej endometriozy lub łagodnych problemów z niepłodnością u mężczyzn, takich jak niska ruchliwość plemników.
Ponadto procedura ta może być również zalecana, jeśli partner ma zamrożone nasienie przed poddaniem się leczeniu mającemu wpływ na płodność, takim jak rak jąder, lub kobieta musi uzyskać dawcę nasienia, aby zajść w ciążę.
Dziecko z probówki
W przeciwieństwie do sztucznego zapłodnienia, zapłodnienie in vitro jest często ostatnią deską ratunku dla par zajść w ciążę.
Zwykle ta metoda jest zalecana przez lekarzy, jeśli nie zaszłaś w ciążę po otrzymaniu leków na płodność lub trzykrotnie nie poddała się sztucznej inseminacji.
Jednak IVF może być również leczeniem pierwszego rzutu niepłodności, szczególnie dla kobiet w wieku 40 lat i starszych, które planują ciążę.
Ponadto zapłodnienie in vitro jest często opcją dla Ciebie i Twojego partnera, który ma pewne problemy z niepłodnością.
Na przykład kobiety z zablokowanymi jajowodami, zaawansowaną endometriozą, brakiem owulacji, mięśniakami macicy lub zamrożonymi jajeczkami przed przyjęciem niektórych leków.
Ponadto często zaleca się tę metodę mężczyznom z bardzo niską liczbą plemników lub ruchliwością plemników lub którzy przeszli wazektomię.
Jaka jest najbezpieczniejsza i najskuteczniejsza metoda wywołania ciąży?
Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik powodzenia programu zapłodnienia in vitro jest wyższy niż sztucznego zapłodnienia.
Jednak sztuczna inseminacja jest często pierwszym wyborem, aby pomóc zajść w ciążę, ponieważ jest tańsza i ma mniejsze ryzyko.
Oprócz ciąż mnogich, IVF jest również zagrożony wystąpieniem zespołu hiperstymulacji jajników, który jest stanem, w którym jajniki stają się obrzęknięte lub bolesne z powodu stosowania leków indukujących owulację.
Dlatego zamiast szukać, która metoda jest lepsza, ty i twój partner musicie wiedzieć, która metoda jest najbardziej odpowiednia, w zależności od stanu twojego partnera.
Aby się dowiedzieć, musisz skonsultować się z lekarzem. Ty i Twój partner możecie również być zmuszeni do poddania się różnym testom egzaminacyjnym, aby znaleźć właściwą metodę.
//wp.hellohealth.com/ciąża/płodność/wiedza-kto-nie-płodny-mąż-lub-żona/
