Sepsa, lub czasami nazywana zatruciem krwi, jest śmiertelną reakcją ludzkiego układu odpornościowego na infekcję lub uraz. Sepsa może dotknąć każdego, ale częściej dotyczy grup osób o słabym układzie odpornościowym, w tym małych dzieci — zwłaszcza wcześniaków i noworodków.
W Stanach Zjednoczonych każdego roku ponad 42 000 dzieci zapada na ciężką sepsę, a 4400 z nich umiera na nią. Liczba ta przekracza liczbę zgonów dzieci z powodu raka. Sepsa u dzieci w krajach rozwijających się, takich jak Indonezja, jest jeszcze poważniejsza i zabiera więcej istnień ludzkich. Dla porównania, śmiertelność z powodu sepsy u noworodków w Indonezji jest dość wysoka i wynosi 12-50% całkowitej śmiertelności noworodków.
Oto kilka dodatkowych informacji na temat sepsy u dzieci, które rodzice powinni znać
Co to jest sepsa?
Sepsa jest ogólnie uważana za stan składający się z szeregu zaburzeń spowodowanych infekcją — wywołaną przez bakterie, grzyby, wirusy, pasożyty lub toksyczne produkty przemiany materii tych mikroorganizmów — które już dostały się do krwiobiegu.
Infekcje są zwykle wywoływane przez bakterie, które atakują organizm. Aby chronić organizm przed chorobami, układ odpornościowy będzie walczył z bakteriami w najbardziej problematycznych obszarach ciała. Jeśli jednak Twoje dziecko ma sepsę, bakterie z infekcji i toksyny mogą zmieniać temperaturę ciała, tętno i ciśnienie krwi, jednocześnie uniemożliwiając prawidłową pracę narządów. Powoduje to rozległy i niekontrolowany stan zapalny, a także skrzepy krwi w małych naczyniach krwionośnych. W rezultacie układ odpornościowy dziecka nadmiernie reaguje i atakuje narządy i tkanki dziecka.
Jak może wystąpić sepsa u dzieci?
Każdy rodzaj infekcji w ciele może wywołać sepsę. Sepsa jest często związana z infekcjami płuc (np. zapalenie płuc), dróg moczowych (np. nerek), skóry i jelit. Staphylococcus aureus (Staph), E. coli i niektóre rodzaje Streptococcus (paciorkowce) to najczęstsze rodzaje zarazków wywołujących sepsę.
U noworodków i we wczesnych stadiach życia sepsa jest zwykle przenoszona od matek, które w czasie ciąży były zakażone paciorkowcami grupy B (GSB); matka ma wysoką gorączkę podczas porodu; dziecko urodziło się przedwcześnie; lub pęknięcie płynu owodniowego matki ponad 24 godziny przed porodem lub przedwczesne pęknięcie płynu owodniowego (przed 37 tygodniem ciąży). Ponadto niemowlęta mogą nabawić się sepsy podczas pobytu na OIOM-ie w celu leczenia niektórych schorzeń; lub zakontraktowane od osoby dorosłej, która ma zakaźną infekcję.
Niemowlęta i małe dzieci, które mają pewne problemy zdrowotne, mogą nie być w stanie otrzymać szczepionki w wyznaczonym czasie. To sprawia, że dzieci są podatne na zarażenie się chorobą. Wiele chorób zakaźnych u dzieci może powodować poważne powikłania, w szczególności różyczkę, ospę wietrzną i Haemophilus influenza B (Hib).
U starszych dzieci aktywność fizyczna (ze szkoły lub zabawy) czyni je bardziej podatnymi na pęcherze i otwarte rany. Nieleczona, nawet płytkie zadrapanie na kolanie lub łokciu, a nawet szwów chirurgicznych, może być bramą dla bakterii, które mogą dostać się do organizmu i spowodować infekcję. Ponadto dzieci, podobnie jak dorośli, mogą zachorować na choroby, takie jak infekcje dróg moczowych, infekcje ucha, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych i niedożywienie. Nieleczone choroby te mogą również prowadzić do sepsy.
Jakie są objawy sepsy u dzieci?
Sepsa u noworodka może wywoływać różne objawy. Przez większość czasu dzieci po prostu wyglądają „niezwykle” w oczach dorosłych. Objawy sepsy u noworodków i małych niemowląt obejmują:
- Odmowa jedzenia lub trudności w piciu mleka matki (lub mieszanki), wymioty
- Gorączka (powyżej 38ºC lub wysoka temperatura w odbycie); czasami temperatura ciała jest niska
- Cały czas jęcze i płacze
- Letarg (bez interakcji i milczenia)
- Słabe ciało (wygląda ociężale i „brak wagi”, gdy go nosisz)
- Zmiany częstości akcji serca — wolniejsze lub szybsze niż zwykle (wczesne objawy sepsy) lub bardzo wolne niż normalnie (sepsa w późnym stadium, zwykle po której następuje wstrząs)
- Szybsze oddychanie lub problemy z oddychaniem
- Moment, w którym dziecko przestaje oddychać na dłużej niż 10 sekund (bezdech)
- Przebarwienia skóry — blednięcie, nierówny koloryt skóry i/lub sinienie
- żółtaczka (zażółcenie oczu i skóry)
- czerwona wysypka
- Mała ilość moczu
- Wybrzuszenie lub obrzęk na koronie dziecka
Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko (3-12 miesięcy) wykazuje którykolwiek z tych objawów, zwłaszcza wysoką temperaturę w odbycie, zmiany nastroju, wydaje się ospałe i nie chce jeść, natychmiast zabierz go do lekarza. Jeśli jęczenie Twojego dziecka jest nie do zniesienia, nie chce nawiązać kontaktu wzrokowego lub trudno je obudzić, natychmiast zabierz je do lekarza, nawet jeśli gorączka nie jest wysoka.
Sepsa jest wynikiem zapalenia zakaźnego, dlatego objawy sepsy u dzieci mogą obejmować objawy zakażenia (biegunka, wymioty, ból gardła, dreszcze, dreszcze itp.), a także dowolne z następujących objawów: gorączka (lub hipotermia lub napady padaczkowe)), zaburzenia nastroju (drażliwość, złość; wygląda na zdezorientowaną, zdezorientowaną), duszność lub trudności w oddychaniu, senność i letarg (trudności z budzeniem się częściej niż zwykle), wysypka, mdłości, złe samopoczucie, skóra jest wilgotne lub stale się poci, oddaje mocz rzadko lub wcale lub dziecko skarży się na przyspieszone bicie serca.
Ponadto u dziecka z sepsą może początkowo wystąpić inna infekcja, taka jak zapalenie tkanki łącznej lub zapalenie płuc, które wydaje się rozprzestrzeniać i/lub pogarszać, a nie poprawiać.
Jaki jest wpływ, jeśli dziecko ma sepsę?
Sepsa wymaga jak najszybszego leczenia. Nieleczona seria objawów sepsy może wahać się od zatrucia krwi, któremu towarzyszą wczesne objawy upośledzenia krążenia krwi – w tym szybkie bicie serca i duszność, rozszerzone naczynia krwionośne i gorączka (lub hipotermia) – do bardzo drastycznego spadku ciśnienia krwi , co prowadzi do niewydolności całego układu narządów i śmierci.
Co zrobić, jeśli Twoje dziecko ma sepsę?
Wykrycie sepsy u dzieci nie jest łatwe. Niektóre dzieci z zatruciem krwi stają się bardziej marudne i ospałe, ale czasami najbardziej oczywistym objawem jest po prostu gorączka. Dlatego ważne jest, aby zabrać dziecko w wieku poniżej 3 miesięcy do lekarza, gdy tylko zauważysz, że jego temperatura w odbycie przekracza 38ºC, nawet jeśli nie wykazuje żadnych innych objawów.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli Twoje dziecko wykazuje jakiekolwiek oznaki infekcji (z powodu urazu fizycznego lub choroby wewnętrznej), zabierz je do lekarza — zwłaszcza jeśli czuje się coraz bardziej „złe” lub objawy infekcji nie ustępują. Lekarz może przeprowadzić badania laboratoryjne w celu ustalenia dokładnej diagnozy dolegliwości Twojego dziecka.
Jeśli sepsa zostanie potwierdzona lub jest tylko tymczasowym podejrzeniem, dziecku można zalecić hospitalizację, aby zespół lekarzy mógł monitorować rozwój infekcji dziecka i podawać dożylnie antybiotyki w celu zwalczania infekcji — zwykle leczenie rozpoczyna się jeszcze przed formalną diagnozą. Kilka leków może być podanych w celu złagodzenia oznak i objawów Twojego dziecka oraz leczenia lub kontrolowania innych problemów. W razie potrzeby niemowlęta i małe dzieci mogą otrzymywać płyny dożylne, aby utrzymać ich nawodnienie, leki na ciśnienie krwi, aby utrzymać prawidłowe działanie serca oraz maski oddechowe, które pomagają im oddychać.
Czy mogę zapobiec ryzyku sepsy u dzieci?
Nie ma gwarancji zapobiegania wszelkim rodzajom sepsy. Ale niektórych przypadków można uniknąć, zapobiegając przenoszeniu bakterii GBS z matki na dziecko podczas porodu. Kobiety w ciąży mogą przejść prosty test między 35. a 37. tygodniem ciąży, aby ustalić, czy są nosicielami bakterii GBS.
Następnie upewnij się, że szczepienia Twojego dziecka są kompletne i aktualne.Rutynowe szczepienia podawane dziś niemowlętom obejmują szczepienia zapobiegawcze przeciwko kilku rodzajom bakterii pneumokokowych i Haemophilus influenzae typu B, które mogą powodować posocznicę i ukrytą bakteriemię (zakażenie krwi). Niedawno wprowadzona infekcja pneumokokowa (Prevnar) zmniejsza ryzyko infekcji pneumokokowej o ponad 90 procent.
Upewnij się, że dziecko nie dotyka, nie podważa ani nie skóruje wrzodu lub mokrej rany. Uważaj na jakiekolwiek oznaki infekcji. W przypadku dzieci z urządzeniami medycznymi, takimi jak cewniki lub długotrwałe stosowanie dożylne, należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi czyszczenia i demontażu urządzenia.
Na koniec upewnij się, że dorośli i starsze dzieci, które są chore, nie całują się, nie przytulają, nie trzymają ani nie znajdują się w zasięgu Twojego dziecka. Osoby zajmujące się niemowlętami i małymi dziećmi powinny mieć aktualną listę szczepień. Ponadto naucz dzieci i innych członków rodziny pilnego mycia rąk. Mycie rąk mydłem i wodą jest najlepszym sposobem zapobiegania infekcji.
PRZECZYTAJ TAKŻE:
- Dzieci z gorączką z czerwoną wysypką, uważaj na chorobę Kawasaki
- Dlaczego dzieci mają gorączkę po szczepieniu?
- Rozpoznawanie objawów gorączki krwotocznej denga (DHF) u dzieci
