Zespół Capgrasa to zaburzenie psychiczne, w którym dana osoba czuje się mocno (nawet do oskarżania), że przyjaciel, członek rodziny lub inna osoba, którą faktycznie zna, została zastąpiona przez oszusta. W rzadkich przypadkach osoba z tym zespołem nie rozpoznaje nawet własnego odbicia w lustrze — wierząc, że odbicie, które widzi, to ktoś inny udający go. Czy słyszałeś o takich przypadkach?
Co to jest zespół Capgrasa?
Osoby z zespołem capgras doświadczają urojeń, które sprawiają, że jest źle / nie potrafią rozpoznać bliskich im osób. Osoby cierpiące na ten syndrom sądzą, że ich partnerzy, członkowie rodziny (bracia, siostry, nawet ich rodzice), przyjaciele i sąsiedzi zostali zastąpieni różnymi, ale identycznymi postaciami. W niektórych przypadkach osoby z tym zespołem mogą również wierzyć, że ich ulubione zwierzę lub przedmiot nieożywiony jest oszustwem, a nie prawdziwym.
Wciąż potrafią rozpoznać twarze najbliższych. W pewnym sensie wiedzą, że osoba wygląda i fizycznie nadal wygląda tak samo jak mąż/żona/rodzeństwo/przyjaciele, których dobrze znają. Jednak nadal upiera się przy zakładaniu, że dana osoba jest obca lub została zastąpiona przez tajnego oszusta, ponieważ nie czuje żadnego emocjonalnego przywiązania do tej osoby.
Ostatni przypadek zespołu capgras został zgłoszony w czasopiśmie medycznym Neurocase w 2015 roku. 78-letni mężczyzna we Francji nie jest w stanie rozpoznać własnego odbicia w lustrze w łazience.
W rzeczywistości wyraźnie obraz jest odbiciem samego siebie; ta sama postawa, te same włosy, ten sam kształt i cechy twarzy, noszenie tych samych ubrań i zachowanie w ten sam sposób. Mimo to mężczyzna czuł się zdezorientowany, ponieważ „nieznajomy” zachowywał się dokładnie tak jak on i dużo o nim wiedział po rozmowie. Przynosił nawet jedzenie do lustra z porcjami i sztućcami dla dwojga.
Nazwa zespół capgrasa pochodzi od francuskiego psychiatry Josepha Capgrasa, który jako pierwszy opublikował raport na temat tego zaburzenia w 1923 roku. Zespół Capgrasa jest również znany jako „syndrom oszusta” lub „urojenia capgrasa”. Ten zespół jest dość rzadki, ale częściej występuje u kobiet.
Co powoduje zespół Capgrasa?
Dokładna przyczyna zespołu capgras jest nieznana, ale istnieje kilka teorii sugerujących, dlaczego to zaburzenie psychiczne może wystąpić. Jedna z teorii głosi, że urojenia capras mogą być spowodowane rozłączeniem między mózgiem wzrokowym a obszarami mózgu, które przetwarzają reakcje rozpoznawania twarzy.
To rozszczepienie może wynikać z pourazowego uszkodzenia mózgu (zwłaszcza po prawej stronie mózgu), po udarze lub w wyniku nadużywania narkotyków, powodując, że osoba nie jest w stanie zidentyfikować kogoś, kogo zna.
Ten stan jest podobny do innego stanu zwanego prospagnosia, czyli ślepotą twarzy, który nie jest w stanie rozpoznać twarzy najbliższych. Jednak osoby ze ślepotą twarzy nadal odczuwają reakcje emocjonalne na te nagle nieznane twarze. Oznacza to, że nawet jeśli nie znają twarzy, wiedzą, że znają ludzi.
To, co dzieje się w zespole Capgrasa, jest wręcz przeciwne. Osoby z tym zespołem rozpoznają twarze, ale czują się dziwnie i wierzą, że dana osoba jest naprawdę obca, ponieważ nie doświadczają reakcji emocjonalnych (np. sympatii do rodzeństwa lub rodziców, miłości do swoich partnerów).
Badanie z 2015 roku wykazało, że przypadki zespołu Capgrasa były związane z niedoczynnością tarczycy. Ponadto niektórzy inni pacjenci mają również pewne schorzenia, takie jak padaczka lub choroba Alzheimera, które mogą zakłócać funkcjonowanie mózgu.
Jakie są objawy zespołu Capgrasa?
Pacjenci z tym zespołem są często błędnie rozumiani jako chorzy na schizofrenię lub to, co często nazywa się „szalony”. Mimo to schizofrenia może wywołać wystąpienie tego zespołu, ponieważ schizofrenia może powodować urojenia lub urojenia.
Zespół Capgrasa nie jest chorobą psychiczną, ale zaburzeniem neurologicznym. Osoby cierpiące na ten syndrom mogą nadal poruszać się i zachowywać normalnie jak inni ludzie, z wyjątkiem spotkań z ludźmi, których uważają za oszustów (nawet jeśli faktycznie ich znają).
Podczas interakcji z tymi „nieznajomymi” będą zachowywać się dziwnie, niespokojnie, przestraszone, nieśmiałe, wydają się odległe, niespokojne, jak w przypadku prawdziwych nieznajomych.
W niektórych przypadkach osoby z zespołem capgras mogą być niegrzeczne w stosunku do osób, które postrzegają jako oszustów. Kobiety, które cierpią na ten syndrom, mogą nawet odmówić współżycia ze swoimi partnerami, aż do prośby o separację, ponieważ boją się i mocno wierzą, że dana osoba nie jest ich chłopakiem lub legalnym mężem.
Jak leczyć zespół capgrasa?
Nie ma swoistego leczenia zespołu Capgrasa. Możliwe leczenie polega na leczeniu podstawowych schorzeń. Jeśli wiadomo, że twój zespół capgras jest spowodowany schizofrenią, to schizofrenia jest leczona. Jeśli jest to spowodowane urazem głowy, można przeprowadzić operację w celu naprawy uszkodzonej tkanki mózgowej.
Do tej pory najlepszym sposobem leczenia osób z zespołem Capgrasa jest psychoterapia. Jednak wytrwałość jest potrzebna w budowaniu empatii dla cierpiących bez walki z ich błędnymi założeniami. W niektórych przypadkach leki przeciwpsychotyczne na receptę mogą leczyć objawy urojeń, podczas gdy leki przeciwlękowe mogą złagodzić niepokój i nerwowość, które towarzyszą życiu z „nieznajomymi” wokół ciebie.
Jak leczyć osoby z zespołem capgras?
Oto kilka sposobów, w jakie możesz to zrobić:
- Bądź cierpliwy i życzliwy dla cierpiącego. Ten syndrom wywołuje u chorego strach i niepokój
- Nie kłóć się z cierpiącym ani nie próbuj poprawiać jego percepcji.
- Potwierdź to, co czuje cierpiący
- Rób rzeczy, które mogą sprawić, że cierpiący poczuje się bezpieczny. Podaj zdania, które stwierdzają, że chory jest przy tobie bezpieczny. Zapytaj również chorego, czego chce, jeśli nadal nie wiesz, jak sobie z tym poradzić.
- Jeśli to możliwe, poproś „nieznajomego”, aby przez jakiś czas nie przebywał w pobliżu chorego.
- Używaj głosu do komunikowania się. Nawet jeśli nie mogą Cię rozpoznać, mogą nadal rozpoznać Twój charakterystyczny głos i głosy Twoich najbliższych.
