Odkąd w 1798 r. odkryto pierwszą szczepionkę przeciwko ospie prawdziwej, szczepienia są nadal stosowane jako środek zapobiegania i zwalczania wybuchów chorób zakaźnych. Szczepionki są zazwyczaj wytwarzane przy użyciu osłabionych organizmów chorobotwórczych (wirusy, grzyby, bakterie itp.). Jednak teraz istnieje rodzaj szczepionki zwanej szczepionką mRNA. We współczesnej medycynie ta szczepionka jest wykorzystywana jako szczepionka na koronawirusa (SARS-CoV-19), aby powstrzymać pandemię COVID-19.
Różnice między szczepionkami mRNA a szczepionkami konwencjonalnymi
Po tym, jak brytyjski naukowiec, doktor Edward Jenner, odkrył metodę szczepienia, francuski naukowiec Louis Pasteur na początku lat 80. XIX wieku opracował metodę i udało mu się znaleźć pierwszą szczepionkę.
Szczepionka Pasteura została zrobiona z bakterii wywołujących wąglika, które zostały osłabione.
Odkrycie Pasteura stało się początkiem pojawienia się konwencjonalnych szczepionek.
Ponadto sposób wytwarzania szczepionek z patogenami znajduje zastosowanie w produkcji szczepionek do immunizacji innych chorób zakaźnych, takich jak odra, polio, ospa wietrzna i grypa.
Zamiast osłabiać patogen, produkcja szczepionek na choroby wywoływane przez wirusy odbywa się poprzez inaktywację wirusa za pomocą pewnych chemikaliów.
Niektóre konwencjonalne szczepionki również wykorzystują pewne części patogenu, takie jak otoczka rdzenia wirusa HBV stosowana w szczepionce przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
W szczepionkach cząsteczka RNA (mRNA) nie zawiera żadnej części oryginalnej bakterii lub wirusa.
Szczepionka mRNA składa się ze sztucznych cząsteczek składających się z kodu genetycznego białka, który jest unikalny dla organizmu chorobotwórczego, a mianowicie antygenu.
Na przykład wirus SARS-CoV-2 ma 3 układy białek w osłonce, błonie i kręgosłupie.
Naukowcy z Vanderbilt University wyjaśnili, że sztuczna cząsteczka opracowana w szczepionce mRNA przeciwko COVID-19 ma kod genetyczny (RNA) białek we wszystkich trzech częściach wirusa.
Zalety szczepionek mRNA nad konwencjonalnymi szczepionkami
Konwencjonalne szczepionki działają w sposób naśladujący patogeny wywołujące choroby zakaźne. Patogenne składniki szczepionki stymulują następnie organizm do tworzenia przeciwciał.
W szczepionkach z cząsteczkami RNA utworzono kod genetyczny patogenu, aby organizm mógł budować własne przeciwciała bez stymulacji przez patogen.
Główną wadą konwencjonalnych szczepionek jest to, że nie zapewniają skutecznej ochrony osobom z osłabionym układem odpornościowym, w tym osobom starszym.
Nawet jeśli może budować odporność, zwykle potrzebna jest wyższa dawka szczepionki.
W procesie produkcji i eksperymentowania produkcja szczepionek molekularnych RNA jest uważana za bezpieczniejszą, ponieważ nie obejmuje patogennych cząstek, które są zagrożone wywołaniem infekcji.
Dlatego uważa się, że szczepionka mRNA ma wyższą skuteczność przy mniejszym ryzyku wystąpienia działań niepożądanych.
Czas potrzebny na wytworzenie szczepionek mRNA jest również krótszy i można to zrobić bezpośrednio na dużą skalę.
Rozpoczęcie przeglądu naukowego przeprowadzonego przez naukowców z Cambridge University, proces wytwarzania szczepionek mRNA przeciwko wirusowi Ebola, grypie H1N1 i Toxoplasma może zostać ukończony w ciągu średnio jednego tygodnia.
Dlatego szczepionki molekularne RNA mogą być niezawodnym rozwiązaniem w łagodzeniu nowych epidemii chorób.
Szczepionka mRNA ma potencjał w leczeniu raka
Wcześniej znane były szczepionki zapobiegające chorobom wywołanym przez infekcje bakteryjne i wirusowe. Jednak szczepionki z cząsteczkami RNA mogą być stosowane jako leki na raka.
Metoda zastosowana w produkcji szczepionek mRNA okazała się przekonywającymi rezultatami w produkcji immunoterapii, której zadaniem jest stymulowanie układu odpornościowego do osłabiania komórek nowotworowych.
Jeszcze od naukowców z Cambridge University wiadomo, że do tej pory przeprowadzono ponad 50 badań klinicznych nad zastosowaniem szczepionek molekularnych RNA w leczeniu raka.
Badania, które wykazują pozytywne wyniki, obejmują raka krwi, czerniaka, raka mózgu i raka prostaty.
Jednak stosowanie szczepionek molekularnych RNA w leczeniu raka nadal wymaga przeprowadzenia bardziej masowych badań klinicznych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i skuteczność.
Walczcie razem z COVID-19!
Śledź najnowsze informacje i historie wojowników COVID-19 wokół nas. Dołącz do społeczności już teraz!
