Nie można zaprzeczyć, że wszystkich postępów współczesnej medycyny, którymi cieszymy się dzisiaj, nie da się oddzielić od działań lekarzy w przeszłości. Niestety, historyczne zapisy nie zawsze pokazują szczęśliwe historie. Kiedy lekarze i naukowcy mają służyć pod przysięgą „nigdy nie krzywdzić”, często idą w złym kierunku; używa różnych makabrycznych metod, aby leczyć swoich pacjentów.
Oto 10 najbardziej przerażających praktyk medycznych, jakie kiedykolwiek stosowano na ludziach w historii.
1. Morfina dla wybrednych maluchów
W XIX wieku Charlotte N. Winslow, położna i opiekunka do dzieci, wymyśla opatentowany lek, który ma na celu ukojenie zepsutych i upartych maluchów w czasach ząbkowanie aka ząbkowanie. Nic nie wydaje się złe, prawda?
Jednak każda uncja syropu kojącego Mrs' Winslow, ponieważ jest on znakiem towarowym, zawiera 65 mg morfiny i czystego alkoholu. I nie tylko to, ten „łagodzący” syrop czasami zawiera również inne narkotyczne składniki jako kombinację morfiny, począwszy od węglanu sodu, chloroformu, kodeiny, heroiny, opium w proszku, spirytusu foeniculi, amoniaku po marihuanę.
W XIX wieku producenci i handlowcy leków nie musieli wymieniać składników na etykietach opakowań leków, więc konsumenci często nie wiedzieli, jaka jest zawartość zakupionych leków. W rezultacie wiele z tych dzieci zmarło z powodu zatrucia i przedawkowania. Syrop Kojący Pani Winslow potępiony przez Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne w 1911 roku, ale pozostał na rynku do końca lat 30. XX wieku.
Dorosłe wersje tego środka uspokajającego są również powszechnie sprzedawane w leczeniu kaszlu — zawierają czystą heroinę.
2. Trepanacja, wiercenie głowy bez drzemki
Trepanacja to starożytny termin medyczny na wiercenie otworów w głowie bez znieczulenia. Trepanacja to najstarsza w historii procedura chirurgiczna czaszki, której początki sięgają wieku jaskiniowców już 7000 lat we wczesnej epoce mezolitu.
Wiercenie w głowach tych bardzo świadomych pacjentów jest najczęściej stosowane jako leczenie padaczki i drgawek, migren, ropni, zakrzepów, a nawet szaleństwa. Co ciekawe, istnieją dowody na to, że większość pacjentów poddanych tej procedurze przeżyje i przeżyje. W dzisiejszych czasach lekarze nadal stosują trepanację, choć tylko w przypadku kilku bardzo specyficznych, ograniczonych operacji i w znacznie bezpieczniejszy sposób.
3. Lobotomia
Lobotomia, znana również jako leukotomia, to operacja neurochirurgiczna, która polega na przecięciu połączeń w płacie przedczołowym mózgu. Lobotomie są nadal kontrowersyjne, ale są szeroko praktykowane od ponad dwóch dekad jako leczenie schizofrenii, depresji maniakalnej i choroby afektywnej dwubiegunowej, a także innych chorób psychicznych. Płat czołowy jest celem ataku ze względu na jego związek z zachowaniem i osobowością. Pomysłodawca zabiegu, portugalski neurolog António Egas Moniz otrzymał za swoją pracę w 1949 roku Nagrodę Nobla.
Zainspirowany sukcesem Egasa Moniza, lekarz Walter Freeman w latach 50. opracował szybszą, ale bardziej makabryczną procedurę: wbijając nóż do usuwania lodu w kącik oka pacjenta, który leżał nieprzytomny – czasami przytomny. Te brutalne operacje bardzo rzadko kończą się dobrze, pozostawiając pacjenta sparaliżowanego psychicznie lub umierającego na miejscu.
4. Krwawienie
Lekarze w średniowieczu wierzyli, że ludzkie ciało wypełnione jest czterema podstawowymi substancjami, zwanymi humorami, a mianowicie flegmą, żółtą żółcią, czarną żółcią i krwią. Wierzą też, że większość chorób jest spowodowana „brudną krwią”, więc aby oczyścić brudną krew i jednocześnie przywrócić harmonię czterech podstawowych substancji, lekarze będą usuwać z organizmu pacjenta duże ilości nadmiaru krwi — do 4 litrów!
Jedną z metod jest bezpośrednie przecięcie żyły, zwykle w wewnętrznym łokciu, aby spuścić brudną krew, która zostanie umieszczona w misce. W niektórych przypadkach lekarze używają pijawek do ssania krwi pacjenta.
Ten drenaż jest przepisywany przez lekarzy w celu leczenia wszelkiego rodzaju dolegliwości, od bólu gardła po Wielką Plagę. Ta metoda leczenia ostatecznie zniknęła z oczu opinii publicznej ze względu na czasy i technologię, chociaż alternatywne terapie pijawkami i bańkami są nadal powszechnie stosowane we współczesnej medycynie jako bardziej kontrolowana forma odprowadzania krwi.
5. Gejowska terapia „uzdrawiająca”
Przed Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) wymienił homoseksualizm jako zaburzenie psychiczne w 1973, terapię stosuje się rutynowo z nadzieją, że ta praktyka zapobiegnie lub wyeliminuje zachowania homoseksualne.
W latach 1971-1989 wielu „pacjentów” zostało zmuszonych do poddania się chemicznej kastracji i elektrowstrząsom bezpośrednio na genitaliach, w celu wyleczenia ich z homoseksualizmu. W sumie 900 homoseksualistów w wieku 16-24 lat zostało poddanych przymusowej operacji „powrotu płci”. Ci mężczyźni zamieniają się w kobiety poprzez zabiegi chirurgiczne wbrew swojej woli, a następnie wracają do realnego świata. Ta zmiana płci jest często niekompletna i bez zamiaru przepisywania leków hormonalnych w celu utrzymania ich nowej tożsamości seksualnej.
